Waluty

W najbliższych miesiącach polski złoty w stosunku do głównych walut świata będzie tracił na wartości – uważa Filip Nowicki z Superfund TFI. Jego zdaniem jeszcze w tym roku euro może kosztować nawet 4,60 zł, a kurs franka może wzrosnąć do ok. 4,15 zł. Powodem słabości krajowej waluty jest negatywny sentyment panujący wobec rynków wschodzących. Złoty będzie tracił także pod wpływem czynników wewnętrznych – nadmiernych wydatków socjalnych i oczekiwanych problemów z przyszłorocznym deficytem budżetowym.

Brytyjski funt, który od kilku miesięcy osłabia się do głównych walut, a także do złotego, może zacząć zyskiwać na wartości po 23 czerwca, o ile referendum w sprawie pozostania Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej zakończy się zwycięstwem zwolenników wspólnoty. Złoty z kolei w najbliższych dniach może trochę stracić na wartości.

Dolar nowozelandzki może się okazać inwestycyjnym czarnym koniem – uważa Anna Wrzesińska z DM Noble Securities. Powodem jest oczekiwane odbicie na rynku surowcowym, a także relatywnie wysokie stopy procentowe utrzymywane przez Bank Rezerwy Nowej Zelandii. Znacznie gorsze są natomiast perspektywy dla funta brytyjskiego i franka szwajcarskiego. W przypadku Wielkiej Brytanii inwestorzy boją się ewentualnego brexitu, natomiast walucie Szwajcarów szkodą ujemne stopy procentowe oraz deklaracje ze strony SNB.

Mimo że dane z gospodarki powinny być w tym roku pozytywne, a budżet niezagrożony, to polska waluta może pozostać słaba przez całą pierwszą połowę roku. Szkodzą jej prawdopodobne podwyżki stóp procentowych w USA i związana z nimi moc dolara, także wobec euro. Frank powinien oscylować wokół 4 zł.

Nastroje inwestorów na światowych rynkach, decyzje banków centralnych i lokalnie wprowadzane nowe podatki będą mieć wpływ na notowania złotego w najbliższych miesiącach. Większość negatywnych czynników została już uwzględniona w cenach.

Dobre fundamenty polskiej gospodarki przeważają nad politycznymi niepokojami i światowymi zagrożeniami – uważa główna ekonomistka Raiffeisen Polbanku Marta Petka-Zagajewska. W bazowym scenariuszu zakłada wzrost popytu na polskie aktywa za kilka miesięcy i umocnienie złotego do nawet 4,15 za euro. Pod uwagę brany jest też jednak scenariusz negatywny.

W czerwcu br. wygasa kadencja obecnego prezesa NBP prof. Marka Belki. Jego następca będzie musiał pokierować w połowie już wybraną nową Radą Polityki Pieniężnej. Za najbardziej prawdopodobnego kandydata uważany jest prof. Adam Glapiński, obecny członek Rady, którego kadencja kończy się 19 lutego. Zdaniem Rolanda Paszkiewicza z CDM Pekao nowy prezes nie napotka na swej drodze fundamentalnych problemów. Może natomiast stanąć przed nieoczekiwanymi wyzwaniami, takimi jak słabość złotego czy kolejne obniżki ratingu.

5,5 mld zł z tytułu podatku bankowego i nawet 30 mld zł, jeżeli zaproponowany przez prezydenta Andrzeja Dudę projekt przewalutowania kredytów frankowych wszedłby w życie – na tyle szacowane są obciążenia, jakie będą musiałyby ponieść banki w 2016 roku. Tymczasem w ubiegłym roku sektor bankowy zarobił (licząc do listopada) niecałe 11 mld zł.

Mimo zbyt optymistycznych założeń do tegorocznego budżetu, jego wykonanie nie powinno być zagrożone. Trudniejszy za to może być przyszły rok – uważa Grzegorz Maliszewski, główny ekonomista Banku Millennium. Dodaje, że złoty powinien w bieżącym roku odrobić część strat.

Złoty powinien zyskiwać w najbliższych miesiącach w stosunku do euro, dolara czy franka szwajcarskiego – uważa profesor Elżbieta Chojna-Duch. Była członkini Rady Polityki Pieniężnej uważa, że umocnienie polskiej waluty będzie w znacznej mierze uzależnione od tempa reformowania polskiej gospodarki w zakresie polityki społecznej.

Dewaluacja juana oraz zwiększone wydatki publiczne to tylko część narzędzi, którymi dysponuje chiński rząd w celu podtrzymania wzrostu gospodarczego. Jakub Borowski, główny ekonomista Crédit Agricole, zaznacza, że jeśli tamtejszym władzom uda się utrzymać dynamikę PKB na poziomie przynajmniej 6,5 proc. rocznie, to chińska gospodarka do 2020 roku powiększy się dwukrotnie względem 2010 roku. Wzrost w Chinach powinien być także pozytywny dla innych rynków wschodzących, w tym dla Polski.

Po miesiącach osłabiania się złotego w najbliższych dniach polska waluta ma szanse na niewielkie odbicie. Losy europejskich giełd zależeć będą od wyników sektora bankowego. Rynek czeka też na wieści z Chin.

Profesor Ryszard Bugaj uważa, że pogorszenie ocen Polski w międzynarodowych agencjach ratingowych będzie miało niewielkie znaczenie dla budżetu. Przyznaje jednak, że odczuje je wielu obywateli. Złoty bowiem straci na wartości, a kredyty walutowe podrożeją.

UOKiK wydał pierwsze decyzje wobec banków, które, jak stwierdził, nie uwzględniały ujemnej stawki LIBOR przy wyliczaniu wysokości rat w kredytach hipotecznych we frankach szwajcarskich. W przypadku mBanku urząd nałożył karę w wysokości blisko 6,6 mln zł oraz zobowiązał bank do zwrotu klientom nadpłaconych środków. Z kolei ING Bank Śląski nie został ukarany, gdyż sam zadeklarował, że zaprzestanie podobnych praktyk i zwróci pieniądze. mBank informuje, że ujemny LIBOR uwzględniał i zamierza się od decyzji urzędu odwołać. W najbliższych miesiącach można oczekiwać decyzji wobec sześciu kolejnych banków.

Po niespodziewanej obniżce ratingu Polski przez agencję Standard & Poor's złoty osłabił się do niewidzianych od ponad czterech lat poziomów. Choć słabsza waluta wspiera eksporterów, to negatywne postrzeganie Polski przez inwestorów, których zaufanie do naszego kraju było nadszarpnięte już przed obniżką, może zaowocować wyższymi kosztami obsługi długu. A i tak zanosi się na przebicie poziomu 3 proc. deficytu finansów publicznych do PKB, jeśli nie w tym, to w przyszłym roku.