Waluty

Rządowe wydatki na już działający program 500+, procedowane obniżenie wieku emerytalnego czy zapowiadane podniesienie kwoty wolnej od podatku to łącznie kwota ponad 50 mld zł. Podatek bankowy zapewni jedynie ok. 5 mld zł, podatek od sprzedaży detalicznej – 1 mld zł. Tymczasem deficyt planowany już na ten rok wynosi niemal 55 mld zł. Oznacza to, że jeśli rządowi nie uda się uszczelnić systemu podatkowego, za dwa lata dziura budżetowa może się powiększyć dwukrotnie.

Zarówno amerykańska Rezerwa Federalna, jak i bank centralny Japonii pozostawiły w ubiegłym tygodniu stopy procentowe na niezmienionym poziomie. Zdaniem Jarosława Janeckiego, głównego ekonomisty Société Générale, brak kolejnej podwyżki kosztu pieniądza w Stanach Zjednoczonych powinien sprzyjać złotemu, choć największy wpływ na ostateczny kurs walut będzie miała ustawa frankowa.

Między lutym a czerwcem br. ropa podrożała dwukrotnie. Jednak nawet szczyt tegorocznych notowań był zaledwie wyrównaniem ceny z jesieni ub.r., będącej efektem ponadrocznych spadków. Od dwóch miesięcy ropa znów tanieje, co może sprowokować rynek do chwilowego odreagowania. Jednak zdaniem głównego analityka News.Globtrex.com jeszcze w sierpniu nastąpią kolejne spadki.

Między innymi dzięki wyższym wpływom z VAT sytuacja budżetu państwa jest dobra. W tym roku nie zabraknie więc pieniędzy na sfinansowanie np. programu „Rodzina 500 plus”. Jak jednak zwraca uwagę Jakub Borowski, główny ekonomista Crédit Agricole, towarzyszący mu impuls popytowy będzie umiarkowany. Program jednak w krótkim terminie umocni złotego.

Posiadanie własnej waluty zamortyzowało wpływ światowego kryzysu na polską gospodarkę i tak samo może być buforem w nadchodzących latach. Zdaniem ekonomisty prof. Ryszarda Bugaja brak członkostwa w strefie euro grozi wprawdzie wpadnięciem do grupy krajów europejskich drugiej prędkości, ale oznacza to mniej niekorzystnych zjawisk i konsekwencji niż w razie przystąpienia do Eurolandu.

Minihossa na polskich dziesięcioletnich papierach skarbowych, z którą mieliśmy do czynienia w ostatnim czasie, świadczy o powrocie do normalności – uważa Jarosław Niedzielewski, dyrektor w departamencie inwestycji Investors TFI. Ekspert przypomina, że oprocentowanie polskich obligacji w ciągu ostatniego roku w zasadzie się nie zmieniło. Dodaje, że zarówno na krajowym rynku obligacji, jak i na walutowym w najbliższych tygodniach sytuacja powinna być stabilna.

Po decyzji agencji Fitch, która wbrew prognozom nie obniżyła perspektywy ratingu Polski, złoty lekko się umocnił. Dolar natomiast po kilku dniach jest już niemal w tej samej cenie co przed decyzją. Amerykańska waluta ma duże szanse podrożeć do końca roku o kilkanaście groszy. Wartość euro z kolei zależeć będzie od rozstrzygnięć, które dziś są niewiadomą.

Sektor bankowy, osłabiony przez turbulencje na rynkach finansowych, nie powinien teraz dostawać kolejnego szoku informacyjnego, jakim byłaby ustawa o frankach – przekonuje Jerzy Nikorowski z Biura Maklerskiego Banku BGŻ BNP Paribas. Restrukturyzacja kredytów może dla banków według KNF wiązać się z kosztem blisko 70 mld zł, a ustawa może doprowadzić do zachwiania równowagi całego systemu.

Brexit w niewielkim stopniu wpłynął na polski rynek finansowy. Rentowność 10-letnich obligacji wynosi 3,26 i jak oceniają eksperci, nie należy się spodziewać ich wyprzedaży. Złoty, który osłabił się po wynikach referendum, powoli się stabilizuje. Większy wpływ na kursy walut i rentowność obligacji w dalszej perspektywie będą mieć wewnętrzne decyzje Polski, m.in. o przewalutowaniu kredytów czy ewentualnej likwidacji OFE.

Przewalutowanie kredytów i informacje o likwidacji OFE – negatywnie oceniane przez rynek – mogą się odbić na polskich akcjach. Jerzy Nikorowski z Biura Maklerskiego BGŻ BNP Paribas uważa, że kierunkiem, w którym większość inwestorów będzie w najbliższym czasie spoglądała optymistycznie, będą inwestycje denominowane w dolarze, franku szwajcarskim i jenie japońskim. Jego zdaniem ze względu na czynniki wewnętrzne w krótkim horyzoncie czasowym można się spodziewać osłabienia złotówki względem głównych walut, przede wszystkim dolara amerykańskiego.

Dobra sytuacja gospodarcza sprawia, że rating Polski nie powinien zostać w najbliższym czasie obniżony – przekonuje Krzysztof Opolski z Uniwersytetu Warszawskiego. Dużo będzie jednak zależeć od realizacji programu gospodarczego i ewentualnego wzrostu deficytu finansów publicznych. Również złotówka powinna się powoli umacniać. Wahania kursów walut będą mniejsze, niż po decyzji Brytyjczyków o opuszczeniu Unii Europejskiej.

Złoty niemal odrobił straty, jakie zanotował do głównych walut po wyniku brytyjskiego referendum. Nie zmienia to faktu, że jest o kilka procent słabszy do euro i dolara niż rok temu, a do franka szwajcarskiego – niż na początku roku. Choć są przesłanki do lekkiego umocnienia złotego, dolar i frank pozostaną mocne.

Po pierwszym kwartale tego roku wynik finansowy sektora bankowego wyniósł 3,5 mld zł i był o 15,7 proc. niższy niż w tym samym okresie rok wcześniej. Zdaniem Kamila Stolarskiego z Haitong Banku sytuacja banków jest obecnie bardzo dobra. Zagrozić jej mogą tylko nieroztropne decyzje dotyczące kredytów frankowych. Propozycja Związku Banków Polskich nie rozwiązuje jednak problemu.

W lipcu rating Polski nie powinien zostać obniżony. Zdaniem Marka Zubera, ekonomisty, dopiero, gdy będą znane szczegóły budżetu na 2017 rok i wyniki ściągalności podatku VAT, można się spodziewać ewentualnej zmiany. Powoli powinna również umacniać się polska waluta, nawet do poziomu 4,25 za euro pod koniec wakacji. Dużo będzie jednak zależeć nie tylko od sytuacji na rynkach finansowych, lecz także w Polsce.

Złoty jest obecnie najsłabszą walutą regionu. Osłabieniu przysłużył się nie tylko brexit, lecz także propozycje zmian w OFE. Zdaniem Adama Rucińskiego, prezesa firmy doradczej BTFG Audit, w odpowiedzi na osłabienie polskiej waluty nie należy się spodziewać interwencji NBP na rynkach finansowych. Według niego działania w obronie waluty mogą przynieść wyłącznie krótkoterminowe korzyści. W najbliższym czasie nie należy się również spodziewać zmian stóp procentowych. Dopiero przy znaczących wzrostach cen, stopy mogą być podniesione.