Energetyka

Spółka Polskie LNG, która odpowiada za budowę i rozruch gazoportu w Świnoujściu, zakontraktowała pierwsze zamówienie na dostawę gazu. Kontrakt dotyczy 200 tys. metrów sześciennych surowca, a dostawa będzie miała miejsce w IV kwartale 2015 roku. Skroplony gaz ziemny dostarczy firma Qatargas, największy producent na świecie. Pośrednikiem w transakcji będzie Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo.

Obecny system wsparcia kogeneracji, czyli produkcji prądu i energii cieplnej w jednym procesie technologicznym, obowiązywać będzie jedynie do 2018 roku. Prace nad przygotowaniem następnego dopiero startują, co oznacza, że nowe inwestycje rozpoczną się dopiero około 2020 roku. To hamuje rozwój sektora ze stratą dla polskiej energetyki – przekonuje prezes PGNiG Termika. Polska ma bowiem największy potencjał w zakresie kogeneracji w UE, ale go nie wykorzystuje.

Polski rynek gazu dojrzał już do zniesienia taryf gazowych – ocenia Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo. Szczególnie dotyczy to dużych odbiorców. Spółka w tym roku kilkakrotnie obniżała ceny surowca dla odbiorców detalicznych i hurtowych. Rosnąca konkurencja powoduje, że rynek poradzi sobie z regulacją cen – podkreśla prezes spółki.

Bezpieczeństwo dostaw błękitnego paliwa do Polski z roku na rok rośnie. Możliwości odbioru gazu ziemnego z kierunków zachodniego i południowego od 2009 roku wzrosły ponaddziesięciokrotnie. Interkonektory łączące krajowy system przesyłowy ze słowackim, czeskim i litewskim oraz gazoport w Świnoujściu poprawią jeszcze bezpieczeństwo energetyczne kraju. Dzięki temu wzmocni się pozycja Polski w negocjacjach z dostawcą ze Wschodu.

Roczna produkcja komunalnych osadów ściekowych w Polsce wynosi ok. 650 tys. ton. Według prognoz do końca dekady ich ilość może wzrosnąć o kolejne 100 tys. Dodatkowo od 1 stycznia 2016 roku w życie wchodzi przepis zakazujący oczyszczalniom składowania odpadów tego typu. Spółka Geotrans specjalizująca się w zagospodarowaniu ścieków liczy na wzrost osadów do utylizacji i tym samym zwiększenie wartości ogłaszanych przetargów. Na przyszły rok zapowiada pierwszą ewentualną akwizycję.

Elektrobudowa chce, by 30 proc. jej przychodów pochodziło z zagranicy. Spółka wiąże spore nadzieje ze swymi inwestycjami w innowacyjne technologie energetyczne. Dostrzega bowiem, że na świecie napowietrzne instalacje wysokonapięciowe będą coraz częściej zastępowane przez rozwiązania wnętrzowe. Oferuje więc rozwiązania, które mogą być stosowane w podobnych inwestycjach i liczy na zamówienia z Polski i ze świata.

Rynek energetyki wiatrowej jest zdominowany przez duże przedsiębiorstwa. Główną przyczyną są wysokie koszty inwestycji. Rozwiązaniem dla mniejszych podmiotów jest model oparty na zrzeszeniu grupy inwestorów indywidualnych w jednej spółce celowej. Dzięki temu możliwy jest dostęp do perspektywicznego segmentu rynku. Można na tym zarobić nawet kilkanaście procent rocznie.

Polimex-Mostostal zapowiada, że zamierza się trzymać z dala od budownictwa drogowego. Firma po zagrażających bankructwem kłopotach z ubiegłych lat wyszła na prostą i poprawia wyniki. Chce utrzymać tę pozytywną tendencję, koncentrując się na pozyskaniu kontraktów w energetyce, przemyśle paliwowym oraz budownictwie przemysłowym. W sektorze naftowym szuka kontraktów za granicą i chce z kontraktów podwykonawczych iść w kierunku głównego wykonawstwa.

Porozumienie między Polskim LNG a konsorcjum odpowiedzialnym za budowę terminalu LNG w Świnoujściu, na czele z włoską firmą Saipem, jest – jak twierdzą eksperci – korzystne dla polskiej strony. Inwestycja warta niemal 2,5 mld zł ma być ukończona jeszcze w tym roku. Jej wykonawca przyjął na siebie wyższe kary umowne, wziął odpowiedzialność za pierwszą dostawę LNG (zapłaci za nią, jeżeli nie będzie gotowy jej odebrać), a także zaakceptował dodatkowy, niezależny audyt technologiczny całej instalacji, potwierdzający jakość jej wykonania. Dzięki terminalowi w połowie przyszłego roku Polska będzie miała możliwość zakupu skroplonego gazu z dowolnego miejsca na świecie.

Gospodarka odpadami i inwestycje w sieć ciepłowniczą to dziedziny, w których intensywnie rozwija się współpraca między firmami a władzami samorządowymi. Wspólne projekty wymagają jednak specjalnego podejścia obu stron. Część z nich – szczególnie te największe, jak np. spalarnie odpadów – może być realizowana w modelu partnerstwa publiczno-prywatnego. Niestety, ich wdrażanie często jest zbyt powolne.

Ceny węgla na rynku są niskie i nic nie wskazuje na to, by miały znacząco wzrosnąć. To fatalna prognoza dla polskiej branży wydobywczej. W tej sytuacji powinna ona kontynuować restrukturyzacje, zamykać zbyt drogie kopalnie i zwalniać zbędnych pracowników.

Wartość polskiego rynku zasilania awaryjnego waha się w zależności od roku między 25 a 40 mln zł. W ostatnim czasie oscyluje wokół górnej granicy, bo rosną zamówienia zarówno z Polski, jak i z zagranicy. Jak alarmują eksperci Frost & Sullivan, europejskie firmy tracą rocznie 150 mld euro z powodu problemów w dostawie energii.

Polska ma zbyt małe moce produkcyjne w stosunku do zapotrzebowania konsumentów na energię elektryczną. Problem – choć w mniejszym stopniu – dotyczy także Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych. Zdaniem Mirosława Tworka, prezesa spółki FreeEn, bez niezbędnych inwestycji kolejny blackout jest tylko kwestią czasu. Na ograniczenia w dostawach prądu jesteśmy narażeni niezależnie od pory roku czy warunków pogodowych.

Wprowadzenie ograniczeń w dostawach prądu najbardziej odbiło się na przedsiębiorcach. Z powodu limitów zmuszeni byli do zmniejszenia lub nawet całkowitego wstrzymania produkcji na kilka dni. Coraz więcej firm korzysta jednak z narzędzi informatycznych, które pozwalają im skutecznie zarządzać energią. W sytuacjach kryzysowych mogą dzięki nim uniknąć dodatkowych kosztów.

Polskie górnictwo zamknęło pierwsze półrocze br. stratą netto w wysokości 1,445 mld zł. Jeżeli cena węgla spadnie do 40 dol. za tonę, w całym roku mogą wynieść nawet 4 mld zł. Prof. Konrad Świrski z Politechniki Warszawskiej uważa, że z ekonomicznego punktu widzenia połowa krajowych kopalń nadaje się do likwidacji. Ale jest jeszcze aspekt społeczny.